آدم های ساده را دوست دارم!
همان ها که بدی هیچ کسی را باور ندارند…
همان که برای همه لبخند دارند…
همان که همیشه هستند و برای همه هستند.
آدم های ساده را…
باید مثل یک تابلوی نقاشی، ساعت ها تماشا کرد.
عمرشان کوتاه است، بس که هرکسی از راه می رسد…
یا ازشا سو استفاده می کند یا…
زمینشان می زند یا درس ساده نبودن بهشان می دهد.
آدم های ساده را دوست دارم!
بوی ناب “آدم” می دهند…!
به گویندگی و نویسندگی: نسترن قموشی.
کاری از گروه انجمن رمان های عاشقانه
