“فرشته ای در آسمان”
دختر…
واژه ی غریب چهارحرفی!
به راستی که دختر…
دختر چیست؟؟؟
دختر کیست؟؟؟
یک واژه؟!
چهارحرف؟!
یک زنده یا یک مرده…
نه!
دختر همان من است و من همان دختر…
دختر یعنی مظهر فاطمه…
و تو ای مظهر علی، کجاست مظهر تو؟!
در حس هوس؟؟؟؟
آتنا اصلانی…
حتما نامش را شنیده اید!
نمی دانم چه بگویم!!!
بگویم مرگ ناگهانی یا قتل…
اتنا جان تو نه مانتوی کوتاه داشته ای…
و نه شلوار جذب و نه صدای پرعشوه و لوندی که دل را بلرزاند…
اوج ناز کردن تو صدای دلنشینت بود برای خواستن بستنی ای که میخواستی پدرت برایت بخرد تا آن را با ولع بخوری…
تو قربانی حس هوس مردی شده ای که بی شک جایش در جهنم است…
اتنا جان، خواهرت بهانه ات را میگیرد…
آسنا تنها شده چون دیگر آتنایی نیست که در کنارش باشد…
مادر و پدرت حاضرند جانشان را بدهند تا فقط برای لحظه ای صدایت را بشنوند…
اتنا جان تو فقط برگرد…
برگرد و بهانه بگیر…
برگرد و قهرکن…
برگرد و ناز کن…
اما!
اما، آه که تو دیگر نیستی…
تو دیگر نیستی…
نیستی دخترک مهربان
نیستی…
تو دیگر نیستی ای کودک نه ساله ی بی گناه…
دختر می‌خواهد فریاد بزند و از حق خود دفاع کند…
اما هربار این جمله را میشود…
هیس،دختر که فریاد نمی زد…
و تو نباید فریاد بزنی!
چون همه به تو میگویند!
هیس دخترها را فریاد نمیزنند…
#آتنا_جاویدنژاد
