.
بعد از ماهها دلبستگی، هر دویمان به این باور رسیده بودیم که برای زندگی مشترک کنار هم ساخته نشدیم، و زندگی زیر یک سقف خوشبت مان نمی کند
فهمیده بودیم تفاوت هایمان آنقدر زیاد است که نمی توانیم نادیده شان بگیریم …آن روزها هر دویمان نه غمگین بودیم و نه بازنده!
چون خوب می دانستیم به هم رسیدن، باعث دوام دوست داشتن نیست و نرسیدن، دوست داشتن را تمام نمی کند…
پس تصمیم گرفتیم عشق و عاشقی را کنار بگذاریم و از آن به بعد رفیق هم بمانیم، از آن رفیق های گرمابه و گلستان… از آن ها که همیشه هوای هم را دارند و اگر برای یک نفرشان مشکلی پیش آمد آن نفر دیگر اولین کسی ست که به دادش می رسد، و پای قولمان ماندیم …
