آدم‌های عجیبی هستیم”
گوشه‌ای می‌نشینم، حسرت می‌خوریم.
حسرت “حرف‌هایی”که نزدیم!
حسرت “کار‌هایی” که نکردیم!
حسرت “عشق ورزیدن‌هایی” که جایش را به کینه و تنفر داده بود!
حسرت “قدم‌هایی” که بر نداشتیم!
حسرت “لحظاتی”که گذشت و قدر ندانستیم!
اما”امروز را هم قدر نمی‌دانیم!
★”می‌گذاریم تا بگذرد”★
بازهم حال را از دست می‌دهیم و جایش را به گذشته‌ای می‌دهیم که روزی، قابی چوبی برای حسرت‌هایمان می‌شوند!
“آینده‌ی” خوبی را هم نخواهیم داشت؛
می‌دانی چرا؟
چراکه آینده هم، عکس همان قاب چوبی گذشته‌هاست.
#مائده_شریفی
دکلمه صوتی بی نظیر قاب چوبی
