ژانر: #عاشقانه #اجتماعی
– کیش
پریا:« قبول نیست، من که گفتم بلد نیستم »
– و بالاخره ، کیش و مات
پریا:« اصلا باهات قهرم»
– قهر نکن دیگه ،تو یه فرصت مناسب بهت یاد می دم ؛ الان بیا بریم بیرون ناهار مهمون من
پریا:« باشه بریم ،مهمون تو »
از اتاق بیرون زدیم ، از مامان که تو آشپز خونه بود ، خداحافظی کردیم و بیرون رفتیم .
– چه خبر از خانواده محترم ؟
پریا:« خوب هستن خبرا پیش خودته!؟»
– منظور ! خبر چی پیش منه!؟
پریا: « خودتو نزن به اون راه فیروزه ؛ باید بگی، زود- تند- سریع»
– باشه بابا ، دست از سر کچل ما بر نمی داری که
پریا:« تو که کچل نیستی، تازه دست منم که رو سرت نیست »
– خدایا این چیه خلق کردی؟ باشه رسیدیم به رستوران بهت می گم
پریا: « بهتر نیست بریم فست فودی ؟»
– سرکار خانم خودتون سفارش کردی نریم فست فودی
پریا:« خو الان می گم بریم »
– باشه بریم
بالاخره رسیدیم ، وارد فست فودی که شدیم همه جا پر بود، با چشم دنبال جا می گشتیم،
که بالاخره پیدا کردیم، وقتی نشستیم دیدم که میز بقلی مون دو تا پسر نشستند، وای خدایا! الان غذام کوفتم می شه
– می گم پری جون… بهتر نیست غذامون رو بگیریم … بریم خونه بخوریم
پریا که سرش تو گوشیش بود ، پسرا رو ندیده بود ؛ رو کرد به من و گفت:« نه، برای چی، همین جا خوبه بابا »
اوه، حالا چطوری به این آی کیو بفهمونم
– پری من می رم سفارش می دم، چی می خوری؟
پریا:« پیتزا »
– منم پیتزا می خورم ؛ تو برو تو ماشین ، منم سفارش هارو می گیرم، سرش رو گردوندو نگاه کرد
می ام که بریم خونه ( با چشم اشاره کردم به پسرا) این جا راحت نیستم.
پریا که انگار تازه فهمیده بود سرش رو گردوند و نیشش تا بنا گوش باز شد و همون جور به من گفت:
« همین جا می خوریم، صبر کن الان من سفارش می دم
[pdf-embedder url=”https://www.romankade.com/wp-content/uploads/2018/02/فیروزه.pdf”]
