دیالوگ ماندگارعصر که می شد،باز دستی به سر و صورت خودش می کشید و برای حمید خودش را آماده تر می کرد،البته اگر درد امانش را نمی برید. با وجود این درد همیشه لبش خندان و دلش شادِ شاد بود#برشی_از_داستانِ#پرنیان_سبز#کتاب : #لطفا...#نشر: #ایجاز#نویسنده: #

• 
  دکلمه صوتی زیبای شراب سرخ
• 
  دکلمه صوتی و زیبای بعضی چیز ها
• 
  دکلمه صوتی و عالی سن آدمها
• 
  دکلمه صوتی میم مثل مهربانی ات
• 
  دکلمه صوتی آدم های ساده
• 
  عروسی زن عمو عنکبوت-مرجان بابامحمدی
• 
  دلنوشته من چ کرده ام باخود !؟
• 
  دانلود رمان عاشقانه مهمان زندگی
• 
  دل نوشته ی انتظار
• 
  دکلمه ی زیبای عمریست آسمان ابریست

• 
  حرفی از عشق بزن
• 
  دل نوشته کلاگیس
• 
  یار مجنون
• 
  در کنار تو
• 
  داستان کوتاه عطر گلهای رازقی
• 
  من از شب میترسم-پدرام ثانی
• 
  قائله ی تنهایی-عسل عینی
• 
  آدم آبی-آیناز نوری
• 
  داستان کوتاه نغمه‌ی پرواز
• 
  شوک-شیما ماهانی