میدانی که دوست داشتن دلیل و بهانه نمیخواهد.
گاه مثل یک تکه ابرسیاه که بر
جان آسمان می نشیند و بارانی به راه می اندازد که سیلاب غمش خانه خراب می کند.
رحمی ندارد و هرچه می خواهد را از سر راه بر می دارد. می دانی چرا؟
این بغض آسمان بود که نمی شکست
حال با غمی سیاه
غم به جان زمین انداخت تا عقده تراشی کند و با اشک و آهش تمام غصه های کهنه بردل را بشوید.
افسوس…
افسوس که عقده باز کرد و دلی تازه،
اما نمیدانست که معشوقه اش زمین را عزادار می کند…
نوشته: #رقیه_رحیمی
طرح: #آیهاسماعیلی