از کجا معلوم آن من، هنوز می‌نوازد و خرمن زلف هایش را می‌رقصاند؟
از کجا معلوم آن من، هنوز مهر دارد و عشق در دل می‌پروراند؟
از کجا معلوم آن من، هنوز دلخوشی، داند و خود را به آرزوها می‌رساند؟
من دیگر آن من، نیستم.
من آن من، نماندم.
حال آن من…
سکوت بر لب دارد و آتش در دل!
حال آن من…
یک چشم در خون دارد و یک چشم در سیل!
خلاصه بگویم؛ حال آن من…
درد در قلب دارد و هوای یار در سر.
خودمانیم… به چه منی تبدیل شده‌ام!
«نرگس رهبر»
با استرس دستی به مانتوی مشکی رنگم که این روز‌ها همدم تنهاییم شده بود، کشیدم و چمدون رو از زیر تخت بیرون آوردم.
سوئیچ رو از روی میز آرایش چنگ زدم و خیلی آروم و بی‌سر و صدا از اتاق خارج شدم.
با احتیاط از پله‌ها پایین رفتم که نمی‌دونم چی لای پام گیر کرد و نزدیک بود زمین بخورم، اما به کمک نرده‌های طلایی رنگ راه پله خودم رو نگه داشتم.
نفسم رو با فشار بیرون دادم؛ نگاه پر بغضی به خونه انداختم و آب دهنم رو با بغض به زور پایین فرستادم؛ خونه‌ای که مثل یه شهر از مهربونی پر بود، حالا همه جاش بوی خیانت میده!
سلام لینک دانلود نداره