همه ی ما یوقت هایی احتیاج داریم
یک نفر روبرومون بایسته ، دست بزاره رو شونه هامون و از امیدهایی بگه که شاید کمی کمرنگ شدن ، کمی نادیده گرفته شدن …..
تو چشمامون زل بزنه و بگه :
همیشه هم همینطور باقی نمیمونه .
زندگی روز داره شب داره ، دلتنگی و حسرت داره ، خنده های از ته دل و دل دل کردنای گاه و بی گاه داره ….
همه ی ما یوقت هایی احتیاج داریم
یک نفر روبرومون بایسته و نزاره دوباره بیفتیم ، نزاره دوباره از دست بدیم تموم اون لبخندایی که برای بدست آوردنشون خیلی چیزا و خیلی آدمارو رها کردیم …..
همه ی ما یوقت هایی احتیاج داریم
یک نفر روبرومون بایسته….
خیلی عالی و آرامش بخش بود :))) آوات مانا