تاحالا شده به خودت بگی
چرا تموم نمیشه
چرا از فکرم بیرون نمیره
چرا این خاطره ها، گورشونو گم نمیکنن برن
برن و اوونقدر دور شن که هرکی گفت یادته…
نگم چیو
بگم نه
یادم نیست
هیچی یادم نیست
.
تا حالا شده، یهو یادش بیفتی
ندونی باید گریه کنی یا بخندی
یهو بری تو فکرو، نشنوی صدای ادمای اطرافتو
بعد که از فکرش اومدی بیرون
ببینی ای دل غافل.. چند ثانیه دیگه هم از عمرت رفتو دیگه برنمیگرده
نه ثانیه ها، نه اون که یه روز تموم هستیت بودو الان هست ولی با تو نیست.
نیست که نیست.
تاحالا شده به خودت بگی من که همه رو میخندونم، چرا اینقدر غم دارم.
چرا یکی پیدا نمیشه منو بخندونه، از اون خنده های از ته دل. که یه روز با یکی داشتمو الان ته دلم فقط غمه از اون
تا حالا شده تو تنهاییات غرق بشیو ندونی راه نجاتت چیه؟!
اصلا جلو آینه چند بار اومدی به خودت نگاه کنیو چشت افتاده به دلت
یهو بغض کردی…
اخه هیشکی نیست بهت بگه:
امروز زیبا تر شدی
امروز جذاب تر شدی
امروز مهربون تر شدی
بعد به خودت میگی.
من دیگه ته همه ی تنهاییام.
اره …. تا حالا هزار بار به خودت گفتی، چرا این خاطره ها تموم نمیشه.
نمیشه…
اینا هست که هست
اون هست و ماله تو نیست.
اما یکی هست که همیشه هست اون بالاست هواتو داره با دلت نگاش کن میبینیش
تا حالا شده به خودت بگی چرا همیشه هست؟!…
