درد دندان بهتر از نیش زبان مردمان است
زخم تنهایی وجودش بهتر از درمان آن است
درد بی جفتی دلیل مرگ هر گونه قناریست
وگرنه گوشه ی زندان او پر آب و دان است
گرچه می بینم جمال ماه زیبا را ز پایین
دست من کوتاه و دردم قامت این نردبان است
کرده صورت را مچاله روزگار سخت و نامرد
قدیمی شد دگر عکسم که در دستت جوان است
کم کم ایمانم بوَد در معرض یک مرگ آنی
کو کجا رفت آن خدایی که پناه بی کسان است
خوشی اندازه ی من در نیامد دست خیاط
لباسی که مناسب بهر از ما بهتران است
نشسته بغض سنگینی درون سینه ی تنگ
و بارَش هم به دوش این مداد بی زبان است
#علی_قهرمانی
یاسمن باقرپور