رمانکده | دانلود رمان بروزترین مرجع رمان عاشقانه
دانلود رمان ، رمان عاشقانه ، رمان پلیسی ، رمان طنز
مجموعه دلنوشته های پاییز

مجموعه دلنوشته های پاییز

من تمامم را در نیم نگاه تو گم کردم

در لبخند محوت که چقدر سرد بود

در ثانیه هایی که به عقب برمی گشتند

در درختانی که زنده می شدند

و ادم هایی که میرفتند و میمردند

من مردم تا زنده شوم

در اغوشت گرفتم تا گم شوم

مبادا فراموش کنی

زمستانی را که دستانم را گم کردی

روزی را که تمام خاطراتت را

در یک چمدان قدیمی جمع کردی

و با یادداشتی که حالت خوب نیست

رها کردی در انبوه فراموشی ها

مبادا خاطرات را فراموش کنی

انها دنبالت می کنند

و در تاریکی قریبانت را می گیرند

“نگاه”

 

 

زندگی در گذر است

بد یا خوب، می گذرد

حال ما هم هرچه باشد

خوب و بد می گذرد

می گذرد روز بلا و می شود روز صفا

عمر من نیز چو خاک

زیر پای رهگذران می گذرد

درد من اینست که در این گذرگاه عمر چرا

حال بد به کندی و حال خوب به تندی می گذرد

من گذشتم شما هم بگذرید از جواب

در گذر است

می گذرد

ان هم گذرد

.

.

.

“زندگی”

 

 

 

خاطراتت سوخت با همان اتشی که برافروختی

زندگی، خالی شد از ایمان عشق

اما هنوز، در عمق وجود، تکه ای، با هر تپش تو را فریاد میزند

اه ای فریاد های خاموش

ای پرواز های ساقط

رهایم کنین

کاش میشد تو را باخت

تو عجیب ترین داستان زندگی من بودی

داستانی بی مقدمه

بی نتیجه

اما پر از محتوای شیرین

من اولین خواننده ای بودم که داستانی بی انتها را تا انتها دنبال کرد

بدون خستگی

اما، پر از پرواز های خاموش

من پرستویی با بال های بسته بودمکه تنها دغدغه اش، ترس از رهایی بود

ای معنی بخش حیات، بال های شکسته مرا به من بازگردان

و بدان من تنها پرستویی بودم که هیچگاه اشتیاقی برای پرواز نداشت

پرستویی که در استان عشق خفته باشد

ذوقی برای پرواز نخواهد داشت…

“پرواز های خاموش”

 

 

مرا در هیاهوی سکوتی دردناک تنها گذاشتی

زندگی، بعد از تو نیز جاریست، اما بدان ابیست گل الود که از میان غبار دلتنگی ها عبور می کند

تنها به امید رسیدن به دریا

دریا، واژه زیباییست

میدانی هرانچه که تو را توصیف کند زیباست

گاه در دنیای خیال تو را گم می کنم

چشم میدوزم به انتهای جاده

پرندگان به پرواز در می ایند

پرستویی، تنها در گوشه ای، چشم به انان میدوزد

و من چشم به او

ناگهان پرواز میکند و مرا با خویش تنها میگذارد

نمیدانستم پرستو ها نیز کوچ میکنند

اما من دوستشان دارم

نه به خاطر زیبایی و نه به خاطر ازادی

میدانی

تو پرستوی رویا های من بودی

که کوچ را خوب میدانستی چیست

میدانم که پرنده ها پرواز میکنند، چیزی که از انها باقی میماند

تنها، تکه چوب های خشکیست بر روی درختان

اما بدان که درختان، هیچگاه خاطرات یک پرنده را فراموش نمیکنند

“پرواز های خاموش”

 

 

تصور نبودن هایت

هر روز روحم را ازرده میسازد

من هر روز نبودن هایت را زندگی میکنم

می دانی

من هنوز نوشته های قدیمیم را میخوانم

همان شعر هایی که امضای تو پای تمامیشان هست

این روزها

شعرهایم طعم و بوی همیشگی رانمیدهند

حالا دیگر موقع خواندن شعر

به جای قهوه شیرین، قهوه تلخ مینوشم

اما

روزی تو را خواهم یافت

ای حقیقی ترین رویا

روزی

نمیدانم کی، اما

در اوج تمام دلتنگی ها

در ازدحام تنهایی ها

تو را خواهم یافت…

“تنهایی”

 

 

گاهی چقدر بی رحمانه مینگری

جذبه دیدگانت مرا به اوج شلوغی ها میکشاند

به ازدحام نا ارامی ها

به خاطرات سرد اما کشنده

پشت نگاه سردت شهریست

جایی که من خود را میابم

خود گمشده ام را

انجاست که مرا به امکان یک پرواز میکشاند

یک پرواز خاموش، ولی لذت بخش

من انجا تو را میابم و تمام ناگفته هایت را

دانلود رایگان  دل نوشته ی دلت

تمام خندیدن هایی که به لبخندی کوتاه اکتفا کردی

تمام احساسات بلا تکلیفت را

و تمام دوست داشتن هایی که در جملاتی نامفهوم خلاصه کردی

من انجا تو را میابم

توئه واقعی را

میخواهی رهایم کنی

پلک میزنی تمام دنیایم نابود میشود

چشمانت را باز کن و ببین

پرنده ای که رهایش کردی

ذوقی برای پرواز ندارد

گاهی ارزوی پرنده ها، رهاییست

رهایی از بند ازادی…

“پرواز های خاموش”

 

 

دقایق پایانی تابستان را میشنوی؟

با خود، نغمه وداع را در گوش حیاط زمزمه میکند

مادربزرگ، شمعدانی هایش را از کنار حوض ابی، جمع میکند

و بلبل، اوازی از درد سر میدهد

پدربزگ صندلی و عصایش را از ایوان حیاط برمیدارد

برگ های درخت، با امدن پاییز دلشان، همچون خودش میریزد و رنگ میبازد

این روز هارا دوست دارم

من این پاییز را دوست دارم

چون میدانم روزی خواهد رسید که

دیگر نه پدر بزرگی خواهد بود و نه مادر بزرگی

و از انها تنها، صندلی خاک خورده، و شمعدانی های پژمرده خواهد ماند

به راستی که ان روزها، پاییز چقدر سرد و دلگیر خواهد بود

من این پاییز را دوست دارم

“پاییز”

 

 

صبح ها میدمد ان باد به صحرای بهار

بلبلی گوش به نجوای سحر میدهد ان لحظه ناب

و بهاری دیگر

مژده زندگی و زنده شدن را دارد

و چه زیباست

رود، اهسته به صحرا خیزد

دور دور ها

کودکی سیب به دست

میرسد بر سر راه گل سرخ

میرود بر سر رود

و به ناگه

سیب می افتد و بر رود کمی میغلتد

و سپس میبردش تا سر اقیانوس ها

کودک از درد کمی مینگرد تا سر رود

و سپس چشمه اشک

کودک انروز زمستان دارد

و چه سرد است زمستان بهار…

“زمستان بهار”

 

 

 

قفس شاید جای خوبی برای پرنده نباشد

قفس را ما ادم ها میسازیم

پرنده بی تقصیر است، او اسیر است

اسیر در قفسی که به جرم ازادی اورا بدان افکنده اند

انسان گاهی برای خود نیز قفس میسازد

قفسی از جنس تنهایی

وانگاه خود را بدان می افکند، و ز دور انسان ها

و حتی پرندگان او را مینگرند

شاید بیشتر انان او را افسرده پندارند اما هیچ یک از انان این را نمیدانند

که او تنهایی را به بی وفایی انسان هایی چو انان ترجیح میدهد

گاهی قفس بهتر از نفس کشیدن د بین انسان های گرگ صفت است

انسان خود، قفس را میسازد، چه برای خود، چه برای پرندگان

پرنده ازادی را دوست دارد

اما انسان گاهی قفس را برازادی در بین انسان ها ترجیح میدهد

گاهی انسان خیالات یک پرنده را با خیالات خود میسنجد

و در نهایت قفس برای اومیگزیند

او فکر میکند کشیدن دیوار تنهایی برای یک پرنده خوب است

اما او نمیداند، خداوند خود، ازادی را به پرنده اموخت

و اینک او پرواز را دوست دارد

پروازی در اوج ازادی…

“قفس”

 

 

کاش میشد بار دیگر من بدانم کیستی

عاقبت می اید ان روزی که دیگر نیستی

خسته ام ای رهگذر پا بر خیالاتم نزار

رفته بودم تا ببینم در کجا میزیستی

عاشقان، از کاروان جامانده گریان میشوند

من که کیدانم تو در ان کاروان هم نیستی

کاروان جاماندگانت را بدریاب از سحر

ما که میدانیم شب را تا سحر بگریستی…

“او”

 

 

وان زمانی که دگر عمر به پایان رسید

تو مرا نشناختی

وان زمانی که دگر ناله به فریاد رسید

تو مرا نشناختی

وان زمانی که دگر جان به فرجام رسید

تو مرا نشناختی

سال هایی بگذشت و من شدم نیمکتی

و تو امروز به رویم بنشستی و مرا نشناختی

ولی

من خوب میدانم دگر

تو همانی که مرا به خاک غم انداختی

و دگر نشناختی

“تو مرا نشناختی”

چند ستاره به این رمان میدی ؟؟
تعداد رای : امتیاز کل :
  • اشتراک گذاری
  • 1415 روز پيش
  • علی غلامی
  • 4,064 بازدید
  • ۹ نظر
لینک کوتاه مطلب:
نظرات
  • مازیار
    ۱۷ بهمن ۱۴۰۱ | ۱۲:۱۹

    قشنگ بود، من از شعر چیزی نمی فهمم ولی حال و هوای شعر های شما برام جالبه، انگار حرارت داره.

  • الین
    ۲۲ تیر ۱۳۹۹ | ۱۲:۲۰

    چوخ گوزل خانم روئین تن

  • شبنم
    ۲۲ تیر ۱۳۹۹ | ۱۲:۱۸

    چوخ گوزل نازم

  • سمیرا
    ۲۱ تیر ۱۳۹۹ | ۱۱:۱۸

    بد نبود ااااااااااااااای

  • مهدی
    ۲۱ تیر ۱۳۹۹ | ۱۱:۱۵

    ممنون از اشعار بسیار زیباتون

  • مهناز
    ۲۱ تیر ۱۳۹۹ | ۱۱:۱۴

    جذاب بود ولی بهتر از این هم می تونست باشه

  • عاطفه
    ۲۱ تیر ۱۳۹۹ | ۱۱:۱۲

    عالی بود
    منتظر آثار بعدیت هستیم

  • ناهیده
    ۲۱ تیر ۱۳۹۹ | ۱۱:۱۱

    خیلی قشنگ بود مرسیییییییییی

  • رها
    ۳۰ اردیبهشت ۱۳۹۹ | ۰۴:۴۸

    عالیییی بود عزیزممم

نام (الزامی)

ایمیل (الزامی)

وبسایت

درباره سایت
رمانکده | دانلود رمان بروزترین مرجع رمان عاشقانه
بزرگترین سایت دانلود رمان عاشقانه ، رمان پلیسی ، رمان طنز در خدمت شما عزیزان می باشد . امیدواریم بهترین لحظات رو در کنار هم تجربه کنیم
آرشیو مطالب
آخرین نظرات
  • چرا؟ واقعا چرا انقدر همه رمانات دوست داشتنی هستن؟ اینهمه تخیل و تبحر از کجا میاد...
  • ببخشید چطوری رمان رو دانلود کنم...
  • آسیجلد دومش رو از کجا خوندی لطفاً بگو...
  • ممنونم ازتون خیلی قشنگ بود چطور میتونیم جلد دومش رو هم دانلود کنیم...
  • ۷۸۷۷زیبا بود خسته نباشید...
  • مهلاسلام میشه فصل دومشم بزاری...
کلیه حقوق این وبسایت متعلق به " رمانکده | دانلود رمان بروزترین مرجع رمان عاشقانه " بوده و هر گونه کپی برداری ممنوع میباشد!
طبق ماده 12 فصل سوم قانون جرائم رایانه ای کپی برداری از قالب و محتوا پیگرد قانونی خواهد داشت.