آبی که می پوشی ، دریا می شوی و منِ ماهی ، هوس می کنم در آغوشت شنا کنم …
می خواهم غرق شوم در تویی که دیوانه ترین دریای جهانی و جان می دهی برای طوفان و ساخته شده ای برای آرامش های بعد از طوفان …
تو ساخته شده ای که آدم ، در نهایتِ دردهایش به بازوانت پناه بیاورد و در جزیره ی آغوشت بخوابد .
اصلا آبی را برای تو ساخته اند ؛
که دریا باشی …
و قرمز را برای من ،
تا ماهیِ تو باشم ..
🎙گوینده : دیبا عزتیان
📝نویسنده :نرگس صرافیان طوفان
آرام بخش