میدانی فکر میکنم برای همه ما آدم ها لازم است یکبار بنشینیم جلوی یکدیگر ، یک لیوان چای دارچینی از آن مدل هایی که وقتی پنج دقیقه مانده است تا کاملا دم شود عطر و بویش تمام حال و پذیرایی را بر میدارد بریزید و بعد بخواهی که از کودکی هایش برایت حرف بزند ، از شیطنت هایش ، از تمام خوردنی های مورد علاقه اش که حاضر بود دنیا را برایشان بسپرد به دست فراموشی ، باید بنشینی و او از تمام روزهای بد کودکی اش برایت حرف بزند..