تو را به خاطر دارم …
همه جا
همه وقت
تو همانی ، همان روزنه ی پر تلالوء نور …
همان حس شگرف
همان جرقه ای
و همان عشق ……
تو همانی که مرا “شاعر” کرد .
مرا به یاد بیاور
ای ژرف ترین جاذبه
ای سوت و کور گلخانه ها
مرا برای یک دم به یاد بیاور …
چرا که ،
یاد تو را ،
تا واپسین لحظات مرگ عشق ترک نخواهم گفت ،
مرا با خواندن شعرنامه ها
با صدای تیشه به ریشه ها …
مرا تنها دمی از لحظه ها …
به یاد بیاور ….
ای تویی که ندانستی ،
“عشق” هرگز نمی میرد .
#شیما_فریدونی