با لذت به معماری بی نظیر سالن نگا ه میکنم . سالن اصلی تئاترشهر، جز آثاری بود که هر بار برای دیدنش اشتیاق بار اول را داشتم این سالن با قدمت و معماری خاصش همیشه من را مجذوب می کرد . نگار در کنارم قدم بر میدارد و بر خلاف من به جای لذت بردن از این معماری بی نظیر دلایل نارضایتی اش را از نمایش یک به یک نام می برد :
ببین هر چقدر که تو و احسان بگین من قانع نمیشم ! یه اثر وقتی درامه که روی تماشاچی اثر کنه اشکش رو دربیاره یا حداقل متاثرش کنه اینکه موضوع فقره اما احسان تمم مدت داره تخمه میشکنه و تو سرت تو گوشیه یعنی چی ؟
