مقدمه
محبتت را فراموش نکن
مگر آنکه کسی نباشد که محبت کنی.
شروع داستان کوتاه
محبت زیبایی بخش هر زندگیست .
بغل های دونفره هایمان چه زیباست.
محبت به زندگی هر فردی یک رنگ و روی دیگر می بخشد.
درک هم دیگر ،صرف کردن وقت برای کسی که برایش عشق می ورزی.
چه دنیای زیبایی ،
اگر محبتمان را برای هم دیگر خرج کنیم .
قدر دانستن یعنی،قدر این روزهایی که با هم هستیم را بدانیم و وقتی در کنار هم هستیم به کارهای متفرقه فکر نکنیم و فقط از کنارهم بودن لذت ببریم.
چه خوب می شد دنیایمان با محبت !
دنیایی رنگارنگ و زیبا.
محبت چه به عزیزانمان و چه کسانی که با ما بدها کردند .
شاید اگر آن هایی که به ما بدکردند برایشان کمی محبت خرج کنیم خوب شوند.
حواسمان هم باشد که برای کسی که ارزش محبت ندارد محبتی خرج نکنیم .
آدم هایی که بارهاوبارها قلبمان را شکستند و دوباره برگشتند ولی بازهم با روی باز پذیرایشان شدیم و دوباره قلبمان را شکستند .
حیف نیست !
این حیف نیست؟
که محبتمان را خرج کسانی کنیم که بی اندازه مارا خار و کوچک کردند؟
ای که به من محبت کردی .
یادت همیشه در قلب و جان من هست .
ای که به من مهر ورزیدی .
یادتو را، فراموش نمی کنم که چه خوبی هایی به من کردی .
مهرت در وجودم نشست.
می دانی این روز ها،
دلم تنگ یار است .
هر روز،
به امید اینکه یارم را ببینم بیدار می شوم
و هر شب ،
برای دیدن یار در خواب به خواب غفلت می روم.
شاید که تو در خیال من باشی و در زندگی نباشی .
اما ، چه خیال شیرینی، خیال محبت و دیدار یار.
می دانی،
قلبم هر روز
برای دیدن یک محبت از طرف تو می تپد. ولی دریغ،
از این محبتی که قلبم می خواهدش.
این ها خاطرات من است .
خاطرات یک دختر .
خاطراتی که زندگی ام را سرشار کرده است .
حال می خواهم زندگی ام را خالی از هر خاطره ای کنم و آزاد شوم .
