آدمها آنقدر که جدی مینویسند، خشک و عبوس نیستند.
آنقدرها که بزله گویی میکنند، شاد و خندان نیستند.
آنقدرها که در نوشتهها قربان و صدقهی هم میروند، دلبسته نیستند.
آنقدرها که شکایت میکنند، ناراضی نیستند.
آدمها آنقدر که کتاب میخرند هم، کتابخوان نیستند.
آنقدرها که پردهدری میکنند، بیحیا نیستند.
آدمها آنقدر که پرت و پلا میگویند، کم شعور نیستند.
آنقدرها که حرفهای زیبا میزنند، پاک و منزه نیستند.
آنقدرها که دشمنانشان میگویند، پلید نیستند.
آنقدرها که دوستانشان تعریف میکنند، دوست داشتنی نیستند.
…
کار دارد شناختن آدمها،به این آسانیها نیست!