شعر
✨ کودکانه هایم
? ژانر عاشقانه
✍ بقلم فرزانه شفیع پور
در دنیای بزرگترها چه زیبایی را دیدیم،
که عاشقانه های کودکیمان را ارزان به آن فروختیم؟
کفشهای تنگ شده به پاهایمان را کیسه پیچ می کنیم به یادگار،
و اگر شیرین است دلبستگی های بچه گی هایمان، پس چرا می دویم؛
با سرعت نور به دنبال سال های بزرگ سالی؟ و اگردل چسبمان نیست،
پس چرا نشانه هایش را برای آیندگانمان ارمغان می بریم؟
و با لذت شرح می دهیم بازی های پنج سالگی مان را؟
خاصیت انسان است…
هرچه را داری قدر نمی دانی، و به دنبال بیشترینش هستی!
و وقتی به دست می آوری، چیزی را،
که سالها به دنبال آن بوده ای، نگاهی ناخوشایند به آن
می اندازی و حواله اش می کنی به از یاد رفته هایت…
خاصیت ادمیست…
گشتن و گشتن و در آخر پشت پا زدن!
