شعر
✨ روح نواز
? ژانر عاشقانه
✍ بقلم فرزانه شفیع پور
گردگیری که میکن، قبلش نگاهی به قلب سرمازده ات بیانداز.
در پیچ و تاب های رونده ی خاطراتت؛ اندکی تأمل کن.
ببین کدورتی درپستوهای ذهنت نمی آزارد روحت را…
اگر دقت کنی، می فهمی که خستگی ات جسمی نیست!
روحت آزرده خاطر شده و با فریادهای گلویت خودنمایی میکند.
به یادش بیاور.
روح تشنه ات را آبیاری کن؛ دست نرم و آسیب دیده اش را بگیر و با هم به طبیعت بروید.
او را به پشمکی که مرد جوان کنار پارک می فروشد میهمان کن، و از قلب دلگیرش، دلجویی…
وقت بازگشت به خانه، می بینی که شادمانه، دستمال به دست می گیرد و به جان بی جان اسباب تمیز و خاکی می افتد.
