بی هیچ نام می آیی اما تمام نام های جهان باتوست
وقت غروب نامت دلتنگی ست
وقتی شبانه چون روحی عریان می آیی نام تو وسوسه است
زیر درخت سیب نامت حوّاست
و چون به ناگزیر با اولین نفس که سحر می زند می گریزی نام گریزناکت
رویاست….
#حسین_منزوی
نتیجه ای یافت نشد
نام (الزامی)
ایمیل (الزامی)
وبسایت
