من کودکم
باور کن.
رنجها بسیار کشیده ام باور کن.
من کودکم باور کن.
من کودکی در دوران کودکی ام.
باور کن.
مرا به رویای کودکی وارونه کن.
من کودکم.
کودکی ناب و دوست داشتنی.
” باورم کن ”
با سلام.
کوه یخ همیشه ماندگاره و باز هم بار دیگر دست به قلم شد و با اثری جدید به نام.
” به رویاهای کودکیت چشمک بزن ” دوباره اومد.
امیدوارم دل هاتون پر از شادی و لب هاتون همیشه خندان باشه.
اثرات ماندگارم :
۱- سِوگی
۲- همیشه بی قرار ” جلد دوم سوگی ”
۳- فریاد یک برگ زرد ” فیلمنامه ”
۴- شبحی در تاریکی ” شبح رقاص ”
۵ – مرد بلا زن ناقلا ( داستان کوتاه )
و اینک با رمان ششم به نام.
۶-به رویاهای کودکیت چشمک بزن.
اومدم.
#ش_پشتیبان
تاریخ نوشت ( تولد ):
۱۳۹۶/۰۵/۲۸
دوباره مهمان قلب هاتون شدم.
مقدمه و پیش گفتار آغازی رمان رو با هم ادغام کردم امید وارم راضی بوده باشید و لذت ببرید.
ممنون از همراهی و توجه تون.
پیش گفتار
🎀 به نام حضرت دوست 🎀
جوان ها خوب درک می کنند!
بچه بودم نه دیگه منتظر زنگ بودم.
نه دیگه واسه تو مثل تو دلتنگ بودم.
بچه بودم تو نبودی شبا زود خوابم می برد.
دل کوچیکم فقط غصه بازی رو می خورد.
بچه بودم چه قدر صاف و روون می خندیدم.
خوبیش این بود که ازت نمی خوامت نمی شنیدم.
بچه بودم همه ام مثل خودم بچه بودن.
نرم و ساده مث خاکای توی باغچه بودن.
بچه بودم خبر از تو خبر از دروغ نبود.
سر فکرای پریشون انقدر شلوغ نبود.
بچه بودم همه چی درست می شد ، سخت نبود.
هیچکی اندازه ی من اون روزا خوشبخت نبود.
بچه بودم دلم و هنوز کسی نبرده بود.
هنوزم خدا اون و دست خودم سپرده بود.
بچه بودم قدرم و زمونه بیشتر می دونست.
کوچه مون حالا منو از تو که بهتر می دونست.
بچه بودم کسی بیخود منو اذیت نمی کرد.
مث تو میون بازیا خیانت نمی کرد.
بچه بودم کسی مثل تو باهام بد نمی شد.
بی توجه از کنار رؤیاهام رد نمی شد.
بچه بودم نبود اون کسی که بهم راس نمی گفت.
مث تو هیچکی بهم هر چی دلش خواس نمی گفت.
…
نام شعر: بچه بودم.
شاعر: مریم حیدر زاده.