می گویند:
حرف ها هم دست دارند،
دست های بلندی که گاهی گلویی را می فشارند و نفس می گیرند..
می گویند:
حرف ها هم پا دارند؛
پاهای بزرگی که گاهی جایشان را روی دلی میگذارند و برای همیشه می مانند.
می گویند:
حرف ها هم چشم دارند؛
چشم های سیاهی که گاهی به چشم های دیگران نگاه می کنند و آنها را در
شرمی بیکران فرو می برند…
مراقب باش حرف های تو اینگونه نباشد!
باور کنی یا نه سنجیده سخن گفتن
از سکوت هم دشوار تر است…
