دل نوشته ی ماهی بی حوض

دل نوشته ی ماهی بی حوض

تو زندگی گاهی با آدم هایی رو به رو میشی که دستت رو میگیرن و پرتت می کنن وسط یه ماجرا و بعد خیلی راحت راهشون رو میکشن و میرن!

آدم هایی که حضورشون اهمیتی نداشت اما غیبتشون خیلی آزارت میده!

یه “خوبی؟کجایی؟زنده ای؟” رو هم دیگه ازت دریغ می کنن.

جوری میرن که انگار از اول نبودن و هیچ وقت هم نیومدن!

اون ها میرن ولی این تویی که دیگه نمیتونی بری و بگذری.

میشی رودی که از جریان می ایسته و رفته رفته تبدیل میشه به یه مرداب!

دیگه زندگی نمی کنی،

بلکه فقط کنار مُردگی،

کمی،

فقط کمی ادای زندگی کردن درمیاری!

مثلا راه میری،

میخوری،

می خوابی

 و خیلی کارهای دیگه که از پس یه ربات ساده هم برمیاد.

دیگه نه خواب راحتی داری و نه میلی به بیداری!

نه اینکه نخوای برگردی و بشی همون آدم،

نه اینکه نخوای باز بخندی…

نه!

میخوای بخندی،

اصلا دلت میخواد گوش فلک رو کر کنی با خنده هات اما… نمیشه،

نمیتونی!

حتی صدای گریه هات رو خودت هم

دیگه نمی شنوی…

البته اگه بتونی حتی گریه کنی!!!

دیگه دوست و آشنا و دورهمی های هفتگی و ماهانه هم کارساز نیستن.

دیگه دلت نمیخواد با کسی حرف بزنی یا دورت رو شلوغ ببینی

 چون خوب میدونی این شلوغی ها هم نمیتونن سکوتِ پر شلوغِ ذهنت رو پر کنن…!

از تموم شهر فقط نشونی کافه هاش رو از بَر میشی،

جوری که حتی با چشم بسته هم میتونی بری و پشت اون میز کوچیک،تو گوشه ترین قسمت کافه بشینی

و زل بزنی به صندلی رو به روت

 و غرق بشی تو یک سال گذشت،

دو سال گذشته

 و یا ده سال گذشته…!

گذشته هایی که گذشتن اما هنوز جای رد پاشون رو روی دلت حس می کنی.

هنوز گاهی از دردشون به خودت می پیچی…!

هر لحظه و ثانیه به این باور میرسی؛

اونی که میگه گذشته ها گذشته،

فقط یه دروغگوی ماهرِ!!!

 گذشته هیچ وقت نگذشته و جریان داره!

تو فکر و ذهنت،

تو قلب و روحت،

تو خواب و بیداریت،

تو رویا و کابوس ت…

گذشته هیچ وقت نمیگذره…!

بلکه میشه یه وزنه صدهزار تُنی که زنجیرش به پات

و خودش روی قلبت جا خوش می کنه

و هیچ جوره هم نمیتونی بلندش کنی و پرتش کنی یه گوشه!

گاهی میشه حتی اونقدر غرقش میشی که با صدای کافه چی به خودت میای

و در جواب”قهوه تون سرد شده،عوضش کنم؟”

سری تکون میدی و تموم قهوه ت رو یه نفس بالا میدی.

تلخیش بین تلخی های دیگه ت گم میشه

و جلوی چشم های متعجب کافه چی بلند میشی و میری،

جوری که انگار از اول هم نیومده بودی!

#مریم گل محمدی

#ماهیِ_بی_حوض

دل نوشته ی ماهی بی حوض